Yoga en meer

Ik weet dat ik mijn vorige verslag schreef dat ik hoopte op iets hogere temperaturen en wat meer zon. Dat heb ik geweten! De deur van het slechts 1,5 uur vertraagde vliegtuig ging open en BAM! de hitte kwam als een warme muur op me af. Aan de kust is het altijd boven de dertig graden. Ik vroeg me gelijk af waarom ik zoveel truien en vesten in had gepakt. Enfin, de eerste nacht verbleef ik in Puerto Escondido. Samen met een Amerikaan die ik op het vliegveld had ontmoet hebben we aan het strand (inclusief prachtige onweersstorm, de woeste golven lichtten paars op bij iedere flits) gegeten en daarna in het zwembad van ons hostel gezwommen. Het water was perfect op temperatuur dus dat is ook wat ik de volgende dag heb gedaan: zwemmen en lezen in de hangmat. Het grappige is dat hij naar Puerto Escondido ging om daar zijn vriendin te ontmoeten, die een 3-weekse yogacursus had gevolgd, en dat dit op dezelfde plek is waar ik de volgende dag heen zou gaan.

Vanaf Puerto Escondido was het een uurtje met de bus naar Mazunte waar ik bepakt en bezakt (ik ben zo slecht in minimalistisch reizen) instapte. De uitstekende yogamat hielp ook niet helemaal om soepeltjes door het nauwe gangpad te bewegen. Eenmaal op bestemming aangekomen werd ik begroet met ‘hola hermanita (hallo zusje)’ en een knuffel. Ik deelde mijn slaapzaal met mensen van mijn groep en aangezien onze yoga module 1 groep uit fantastische mensen bestond, was ons gelach vaak luidkeels te horen in de yogazaal (als we stiekem een lesje oversloegen) of ergens anders op en rondom het terrein. De yogaschool is gebouwd op een heuvel. Heel fijn, als je uit een van de dorpjes weer terugloopt, ben je al uitgeput en doorweekt van het zweet. En dan moet de middagles yoga nog beginnen! De cursus bestond uit: 8.30u – 10.45u ochtend (Hatha) yoga, ontbijt + vrije tijd + lunch, 15.00u – 17.00u middag yoga sessie en van 17.15 – 19.00u hadden we een college over een yogagerelateerd onderwerp. Je was altijd welkom om tevens deel te nemen aan de ochtend meditatie van 7.00u – 8.00u. Dit was 6 dagen per week en dus vrij intensief, ik had gedacht dat ik hier ook nog wel mijn Spaanse lesmateriaal door kon nemen... Niet! Ondanks de intensiviteit en dat ik soms even echt geen zin had om weer ‘super super slowly’ mijn houdingen uit te voeren, ben ik blij dat ik voor deze yogacursus en -school heb gekozen. Omdat er veel over yogagerelateerde onderwerpen wordt gesproken is mij duidelijk geworden dat yoga niet per se een manier van bewegen en ontspannen is, maar veel meer een holistische levenswijze is. Niet dat ik nu uitsluitend vegan zal gaan eten, want daarvoor mis ik eieren, yoghurt en kaas te veel. ;) Maar toch, het is goed om bewust te zijn van de gevolgen van je keuzes. Of dat nou om eten of bepaald gedrag gaat. Op de yogaschool werd uitsluitend vegan ontbijt (amarant met noten, vers fruit en bananen-water-havermout-‘melk’) en avond eten geserveerd. Vaak was het heel lekker en dus de moeite waard om het thuis ook eens uit te proberen. Hridaya Yoga, de school, is een Happy Hippieland. Naast onze groep, de module 1 cursus, was er een teacher training course gaande en dus liepen er veel mensen rond. Mensen liepen rond hoe ze waren en dat was een bonte verzameling van allerlei types. Ik vond het prachtig. We hadden ook een feestavond en iedereen ging los op de muziek en het was echt een goed feest. En dat allemaal zonder alcohol. Wel waren er cacao-, groene thee en limoen- en chilishots. Erg interessant, maar niet voor herhaling vatbaar.

Karla, mijn Mexicaanse vriendin, kwam ook nog een paar dagen langs. We hebben onder andere op een scootertje rond gereden. Het was voor ons beiden de eerste keer op zo’n ding dus we hebben het in het begin rustig aan gedaan. Vooral heuvels op en af en drempels waren spannend! De volgende dag heb ik yoga helemaal overgeslagen en zijn we ’s ochtends met een tour meegegaan de zee op. We hadden geluk! Na een paar dolfijnen te zijn tegen gekomen voeren we later naar een groep van 200 – 300 dieren die druk waren met springen, buitelen en rondjes draaien in de lucht. Zo gaaf! En wij mochten het water in, zwemmen tussen deze prachtige dieren. Dat betekent niet dat ik ze kon aanraken, maar wel dat ze 2-3 meter van me vandaan zwommen en het zicht in de oceaan is geweldig goed dus je kon ze ook meters diep onder je door zien zwemmen. Ik was echt zo blij als een kind. Dolfijnen zijn erg fascinerende dieren. Op een gegeven moment maakte de boot meer vaart en sprongen ze bij bosjes naast de boot uit het water. Man man, wat een ervaring. Nadat we weer aan land waren hebben we ontbeten, veel in de zee gedobberd (het strand was te heet) op de golven en later op de dag zijn we naar La Ventanilla vertrokken, een klein plaatsje naast Mazunte waar je een lagune kunt bezoeken. In de lagune groeit mangrove, zijn verschillende vogels te bewonderen, leguanen en … zoetwaterkrokodillen! Karla en ik werden met z’n tweeën rondgevaren door de gids en kapitein. In het begin zagen we een baby kroko (25 cm) op een tak in de zon zitten. Vrij snel daarna hadden we het geluk dat er een 4 meter lang exemplaar op ons af kwam zwemmen. Zo gaaf! Het tochtje was door de lagune was prachtig, zo mooi dat ik het later nog eens met een vriendin heb gedaan. Het laatste weekend was er een Jazz festival, ook mooi. Heerlijk op vrijdagavond helemaal los gaan met een Cuba Libre in de hand. Van al het dansen krijg je trek en dus loop je niet nadenkend naar een vrouwtje die taco’s verkoopt en koop je een tacootje voor 8 $ME. Drie uur later (2.00u) werd ik wakker van pijnlijke krampen en moest ik rennen naar het toilet (30 treden). De hele dag erop heb ik last gehad van vreselijk buikkrampen, koorts en diarree. Toen ik een week later weer in Mexico Stad was, was het nog steeds niet over dus heeft de dokter me onderzocht. Wat blijkt? Ik heb een parasiet opgelopen. Joehoe!

Gelukkig was in Mexico Stad ook het weerzien met vriendlief. Naast het historische centrum hebben we ook San Angel bezocht, een prachtige wijk waar de huizen goed onderhouden zijn en allerlei bonte kleuren hebben. Op zaterdag is daar een markt en verkopen amateurs hun schilderijen in het park. Zondag spraken we af met een neef van papa en zijn vrouw die al 34 jaar in Mexico Stad wonen. Ze wilden ons een leuke wijk laten zien waar zij hebben gewoond: San Angel. Aangezien we de wijk heel mooi vonden gingen we er graag nog eens heen, dit keer met de kenners. Na een koffie en stroopwafel in hun appartement lieten ze ons nog graag even Xochimilco zien voordat we gingen brunchen op de golfclub. Na deze gezellige dag zijn we naar Karla gebracht. We gingen er zonder plannen heen en dat is maar goed ook. Mathijs is vrij ziek geworden dus hij heeft daar kunnen aansterken en we hebben plannen kunnen maken. Op het moment van schrijven zijn we op weg naar één van de plannen waar ik erg naar uit keek: een vier daagse tour door de Sierra Gorda de Querétaro. Het beloofd een lang weekend midden in de natuur te worden! Voor wie meer wil weten: http://sierragordaecotours.com/paquetes/paquetes-detalle.php?paquete=16〈=en.

Karla bood ons aan om met haar auto te gaan dus nu crossen we met haar Smart door Mexico. Gisteren hebben we San Miguel de Allende aangedaan, een prachtig stadje. Mathijs noemde het terecht San Angel in het groot. Veel kleur dus. Dinsdag is de tour afgelopen en zullen we op woensdag terug naar Mexico Stad rijden (uit veiligheidsoverwegingen rijden we alleen overdag, ook al is dit gedeelte van Mexico veilig). En dan begint op donderdag alweer het volgende avontuur: Cuba! Op 20 december keren we weer terug zodat we kerst met de familie Martinez kunnen vieren. Dus, verwacht voor kerst een prachtig Cuba-verhaal. Dit keer geen foto’s bij mijn verhaal, degene met Facebook kunnen een aantal prachtige plaatjes van mijn/onze reis tot nu toe bekijken.