Back in Town

Hallo lieve vrienden, familie en andere geïnteresseerden!

Ik merk dat ik de boel een beetje aan het verwaarlozen ben en daarom besteed ik mijn zaterdagavond/nacht aan het beschrijven van mijn avonturen van de afgelopen tijd. Ja, ik had naar een feestje kunnen gaan maar ik ken mijzelf, de dag van morgen heeft ook weer veel te bieden en dan komt het er weer niet van. Wat de dag van morgen mij kan bieden? Ontwaken met een bakje yoghurt in de zon op het balkon, dan wat baantjes trekken beneden in het zwembad van het appartementencomplex waar ik nu woon, Thai festival waar ik ga lunchen met mijn Koreaanse vriendinnetje Dasom en dan de enorm dikke readers niet te vergeten..

Jawel, het leven op de prachtige University of Sydney is begonnen! In die drie weken tussen mijn laatste blog en deze eerste weken van echt studeren heb ik nog wel het een en het ander beleefd. Ik vertelde in mijn vorige blog dat we met een campervan terug zouden gaan naar Melbourne vanuit Adelaide. Deze moesten we binnen drie dagen op plek van bestemming rijden en de afstand was ruim 700 km dus we hebben ruime tijd knus met z'n drieën op een rijtje voorin gezeten. Het geval was eigenlijk gebouwd op twee volwassenen en een kind dus het was wel wat minder comfortabel dan de huurauto maar daarentegen rij je wel compleet met meubilair en keukengerei door het ruige Australië. Na een dag te hebben gereden waren we bijna bij de Grampians (Geriwerd volgens de Aboriginals) aangekomen. Deze avond ontmoette ik nog drie mensen uit Zweden. Twee van hen hadden ruim een jaar geleden besloten om naar Australië te gaan voor een half jaar en twee weken later zaten ze dan in het vliegtuig. Inmiddels zijn ze nu zo'n jaar in Australië en hebben ze hun ouders meegedeeld dat ze nog een jaar wegblijven. Met een andere vriend rijden ze nu relaxed in Australië rond. Heerlijk! Ik mag niet klagen met mijn bijna zeven maanden, maar de tijd nemen om alles en dan ook alles te kunnen zien lijkt me ook wel gaaf. We hebben die avond nog buidelratten horen vechten in de boom. Possum: check. De volgende dag waren we na een kort ritje in de Grampians aangekomen. Ter informatie, het zijn de bergen in de deelstaat Victoria drie uur rijden van Melbourne. Bij de toeristinfo kochten we een campingstandplaats voor de nacht en vroegen we een leuke wandelroute. Die kregen we en samen met de vliegen liepen we naar de Pinnacle Lookout. Het was een mooie hike met af en toe wat klimmen en klauteren en het uitzicht was een smakelijke kers op de taart! Onderweg naar de campground zagen we zelfs een emu in de bossen! Echt zo'n grote zwarte, ik had nooit verwacht dat we die zouden zien. Eenmaal op de campground kwamen we erachter dat we de enige waren die daar verbleven. Al gauw weer enig wildlife om ons heen, kangoeroes en papegaaien. Met wat sprokkelhout hebben we een kampvuurtje gemaakt waarop Patrik, onze Zweedse reisgenoot en chef die avond, een heerlijk stoofpotje van groentes en fantastisch vlees klaarmaakte. En dat in de stromende regen! Het resultaat mocht er wezen en samen met de laatste rode wijn, het kampvuurtje en fijne verhalen over een bushkiller was dit één van de beste avonden tot nu toe: het echte vakantiegevoel!

In Melbourne werd ik een beetje moe van het gesleep van hostel naar hostel dus besloten we om de derde nacht in de nachttrein terug naar Sydney door te brengen. We vertrokken rond 20u en zouden dan elf uur later om 7u aankomen. Ware het niet dat er een goederentrein voor ons op het spoor was ontspoord dus we slechts 5,5 uur vertraging hadden. Serieus, de ns is zo wreed nog niet.:) Gelukkig was er gratis eten: beef pie for breakfast and lunch. Goed, die ook weer genoeg gehad voor mijn tijd in Aus. Waarom Australiërs daar toch zo gek op zijn..? Gelukkig hadden we die avond heerlijke Thai takeaway voor een prima prijs gehaald en samen met wat biertjes in de haven was dat weer een feestelijke maal. Verder die avond had ik met Joel en een vriend van hem, Mark, afgesproken om even bij te kletsen, i's been a while after 3,5 years! Mijn wijntje bij de Operabar was natuurlijk veel te duur ($9) maar was wel erg lekker. Vooral als je dan even op zij kijkt en je ziet daar de prachtig verlichte Harbour Bridge en mijn juweeltje: het Sydney Opera House! Oh yeah, it feels good to be home again.

De volgende dag gingen we naar Bondi Beach. Ik was er nog nooit geweest dus vol verwachting klopte mijn hart. En ik dacht: is dit het? Gewoon een klein strandje in een halve maan vorm? De golven zagen er vanaf boven ook niet enorm indrukwekkend uit. Gelukkig kon ik het beter waarderen toen we eenmaal op het strand lagen met een stralend blauwe lucht, schoon zand en wauw, dat water! Zo ontzettend helder en de golven zijn fantastisch! Sommigen zijn echt heftig als ze zo op je inbeuken en een bodyboard zal ook geen verkeerde investering zijn (ik vrees dat surfen niet op mijn lijf geschreven is). Het is heerlijk tijdverdrijf. Ook leuk om Bondi Rescue (tv programma) opgenomen zien worden.;) Maar pap en mam, no worries: ik zwem natuurlijk braaf tussen de vlaggen!

Guttegut, ik type al weer veel te veel en dan heb ik het nog niet eens over mijn wijnproeverij gehad, o-week en eerste week colleges! Oke, in sneltreinvaart dan: de zaterdag voordat de orientation week van de universiteit begon ben ik wijn gaan proeven met andere buitenlandse studenten aan Sydney Uni. Het was gezellig, veel nieuwe mensen ontmoet (wat zijn Amerikanen toch Amerikaans) en al met al heeft de wijn rijkelijk mogen vloeien. Het meisje bij de tweede proeverij was nieuw en schonk twee à drie keer de normale hoeveelheid in.:) Maandag begon dan eindelijk mijn tijd aan de University of Sydney en die had niet beter kunnen beginnen! Bij de morning welcoming kwam er een meisje naast me zitten. Ik: "Hey, were are you from?" Zij: "Holland." Ik: "OOOOH, waar dan?" "Leiden." "Wat studeer je?" "Psychologie, vierde jaars." "Wattt? Ik ook, wat leuk!" Jaja, wat is deze mooie wereld toch klein! Zij wist nog wel woonruimte voor me in haar gedeelde appartement. Diezelfde middag zijn we gaan kijken en het zag er prima uit. Schoon, balkon, LIGBAD, een zwembad behorende bij het appartementencomplex, vijf minuutjes van centraal station en vrij goed te betalen. Ik deel wel mijn kamer met een Koreaans en Japans meisje, maar ik ben blij dat ik niet in een stapelbed slaap! De rest van de o-week ben ik vooral met Wieke en Dasom (Koreaans) opgetrokken en die week stond ook nog een beetje in het teken van het einde van de reis met Bianca en Patrik. Het voelde best wel gek toen zij afgelopen week allebei weer hun weg gingen. Natuurlijk volg ik mijn weg maar die blijft tenminste in Sydney voor de komende drie à vier maanden. Gelukkig hebben we vorige week nog een hele goede stapavond gehad! Eerder die avond zijn Wieke, Dasom, Bianca en ik gaan kijken bij de Mardi Gras Parade. De gaypride van Sydney en wat is het geweldig! Ik vind het nogal onvoorstelbaar dat in een vrij land als Australië het homohuwelijk nog steeds niet erkend wordt. Ik kan me alleen maar aansluiten bij de teksten: "Love doesn't need politics" en "God makes no mistakes".

O-week: het joinen van clubs en societies. Zo ben ik nu lid van de Psychology Society, Chocolate Society en de beste van allemaal: Singing Society. Elke maandagavond van 17.30u - 20u is het tijd om de keeltjes te smeren in een prachtig oud schattig gebouwtje op de campus. Ik ben de enige exchange student en Aussies houden van Dutchies blijkbaar. Feestje op de campus is al echt een verademing in vergelijking met al die slettebakjes (lagen make up, nét wat te weinig kleding aan en torenhoge hakken) met het uitgaan. Daarnaast leverde de dance battle hilarische situaties op. Het is zo tof om deel uit te maken van een internationaal gezelschap! Eerste week colleges: ook ontzettend leuk. De uni is erg groot met zo'n 49.000 studenten dus ze hebben ook veel te bieden als je vakken in je vrije ruimte wil volgen. Zo volg ik nu twee vakken bij gender & culture studies: Bodies, Sexualties, Identities en Intimacy, Love, Friendship. Daarnaast verdiep ik me dit semester in de History of God en ga ik meer te weten komen over de originele bewoners van Aus, de Aboriginals. Ik zou zo graag meer willen volgen maar een mens moet kiezen in het leven. Wat wel uitermate chill is dat ik alleen maar assesments hoef te schrijven dus dat ik vanaf 8 juni al vakantie kan hebben.:) Mocht een lezer twijfelen om ook een semester naar Sydney Uni te gaan (of elke andere plek op deze aardbol), dan kan ik dat alleen maar aanraden! Ze houden hier gewoon van internationale studenten en zijn dan ook uitermate enthousiast en vrijwel alles is strak geregeld. Zowel exchange team als docenten zijn ontzettend gemotiveerd en begripvol. Ze benaderen de studenten zelfs in colleges op een persoonlijke manier en ik denk dat ik hier veel ga leren. Afgelopen donderdag was er een fancy avond voor internationale studenten in de Town Hall met woord van welkom van de burgemeester(es?) van Sydney en de drie rector magnifici van de drie uni's hier. Dat betekent een praatje van 17.30 tot 18u en daarna een uur lang genieten van enorme glazen gratis wijn, champagne en lekkere hapjes. Het ontmoeten van nieuwe mensen (vooral Nederlanders) en genieten van de prachtige ruimte waarin dit hele gebeuren gehouden werd. Komende donderdag staat er een Harbour Cruise op de planning, dat moet ook een mooi feest worden!

Eigenlijk is mijn hele tijd in Sydney/Australië een feest en wil ik hier nog lang niet weg! Het weer, de stranden, gekke mensen, prachtige uni, etc. Gelukkig zit ik hier nog wel even en met die gedachten kan ik nu rustig slapen gaan.