Sydney, ja hoor, doe ik even!

Lieve mensen!

Mijn eerste echte verslag vanuit het verre, verre Down Under. Het begon allemaal 24 januari op Schiphol. Rond 11u moest ik dan echt door de douane en dus afscheid nemen. Huilie huilie. Nou, ik brak gelijk toen ik mijn lieve vriendje met traantjes zag staan (en nu begin ik weer). We zijn er zeker van dat we het gaan redden, maar toch, het is gewoon niet leuk. Verder waren natuurlijk mijn lieve papa en mama er en toen ik Esther en Marjolein op Schiphol zag aankomen en een knuffel gaf stonden ineens ook zuslief Cariene en Klaas voor mijn neus! HUH!? Ja, dat was een leuke verrassing. En toen was Tjalling er natuurlijk nog, mijn (t)huisgenootje die ik ook erg ga missen. Na uitgebreid te hebben geknuffeld en een laatste kus ben ik naar mijn gate gelopen. Dan loop je daar in je eentje op Schiphol en denk je echt: What the hell, waar ben ik aan begonnen!? Enfin, ooit wilde ik het zo graag dus dan moet ik het ook maar doen. Ook al voelde het op dat moment verschrikkelijk om iedereen achter te laten. De vlucht naar Hong Kong verliep goed, had prima eten en Puss in Boots was prima vermaak. In Hong Kong heb ik ruim twee en een half uur gewacht en daarna nog bijna tien uur gevlogen naar Sydney. Na de overstap begon ik me wel wat vermoeid te voelen en dacht ik steeds aan hoe erg ik Menno nu al mis en hoe klein en verloren ik me eigenlijk op weg naar mijn bestemming 16.6667 km weg van mijn vertrouwde omgeving voel. Lees dan een boek geschreven in opdracht van Plan Nederland (Because I'm a Girl) over de rechten (die ze dus niet hebben) van meisjes in de meest arme delen van de wereld en kijk 'The Whistleblower'. Nou, dan bereikt je gemoedstoestand wel het dieptepunt! Gelukkig voelde ik me alweer iets beter toen ik eenmaal in Sydney aankwam. In Sydney REGENDE het bij aankomst. Maar dat kon de pret niet drukken. Om terug te zijn in Sydney en de warmte te voelen deed mij al ontzettend goed. Rond 23u was ik bij mijn hostel en heb ik even heerlijk staan douchen. Dat was ook wel nodig want na ruim 24 uur reizen voel je je echt een stinkerdje. Vanochtend bij het ontbijt heb ik veel, zo niet alleen maar, Nederlands gehoord en gesproken. Nu zit ik alweer veel te lang achter internet en dus ga ik straks maar even richting het Sydney Opera House. Het schijnt daar wel druk te zijn i.v.m. Australia Day. Hier regent het weer maar gelukkig heb ik mama's regenjasje meegekregen. Ik hoorde net iemand zeggen dat het in Melbourne 36 graden is! Woaat? Daar maar eens snel naar toe dan, de regen hier houdt waarschijnlijk nog wel een tijdje aan. Oke, ik ga er vandoor. Zoals je kunt lezen ben ik mezelf al vrij goed tegen gekomen in de afgelopen 48 uur. Sydney? Joh, doe ik even. Ik realiseer me van te voren soms niet echt waar ik aan begin en dat wordt dan wel duidelijk als je in je eentje op weg gaat. Ach, ik weet het nu en ga straks lekker relaxed naar de haven toe! Genieten van de warmte en het leven dat toch wel heel anders is dan in Nederland, ook al is het ook een westers land. Straks eventjes nageltjes lakken op een bankje en vooral rustig aan doen. Morgen ga ik een reisplan maken en naar de Uni of Sydney om me alvast te melden. Ik hoop niet dat ik een ellendig lang verhaal heb getypt maar moest het toch allemaal even kwijt. Bedankt voor het lezen!